Niemand had het ooit gedacht
Niemand had het ooit verwacht
Hilda, Hilda
Die zo verlegen lacht
Altijd tijdig op kantoor
Altijd op het rechte spoor
Hilda, Hilda, Hilda
Voor het eerst in jaren
Kwam ze met mooi gekrulde haren
En op kantoor ging het verhaal toen rond
Dat ze haar minnaar vond
Gewoon op straat
En toen na weken
Hij op haar lichaam uitgekeken
En door haar plannen afgeschrokken was
Begreep ze alles pas
Maar toen was het te laat
Niemand had het ooit gedacht
Niemand had het ooit verwacht
Hilda oh Hilda
Die zo verlegen lacht
Altijd tijdig op kantoor
Altijd op het rechte spoor
Hilda, Hilda, Hilda
Het duurde dagen
Voordat collega's gingen vragen
Maar Hilda had zich keurig ziek gemeld
Wel had haar chef verteld
Dat ze zich vreemd gedroeg
Na weken
Toen buren eindelijk bij haar keken
Stond op de tafel nog het restje thee
Daar slikte zij ze mee
Het waren er genoeg
En toen na werken
De buren eindelijk bij haar keken
Stond op de tafel nog het restje thee
Daar slikte zij ze mee
Het waren er genoeg